پلی استر یا پلی پروپیلن؟ این دو ماده از محبوب‌ترین مواد در تولید فرش‌های با الیاف مصنوعی هستند. با اینکه این دو بسیار شبیه به هم هستند اما چند تفاوت مهم نیز دارند. اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتری درباره این مواد بدست آورید، این مطلب برای شماست و اطلاعات کافی را در اختیارتان می‌گذارد تا با چشم باز، انتخاب درستی داشته باشید. با ما همراه باشید.
مزایا و معایب
ارزش
فرش‌های پلی استر و پلی پروپیلن هر دو از ارزش بالایی برخوردار هستند. مقرون به صرفه بودن، آنها را گزینه‌ای فوق العاده برای استفاده در فضاهایی مانند اتاق خواب یا مکان هایی مانند مهد کودک ها می‌کند. بدلیل اینکه این فرش‌ها طبیعی نبوده و ساخته دست بشر هستند، در رنگ‌ها و سبک‌های زیبا و نامحدود عرضه می‌شوند و می‌توانند جایگزین فرش‌های لوکس شوند و شما هم می‌توانید با صرف هزینه‌ی کمتر، فرشی خوب و به زیبایی فرش‌های لوکس، داشته باشید.
طول عمر
علاوه بر هزینه کمتر، استفاده از این فرش‌ها دردسر کمتری نیز دارند. فرش‌های پلی استر و پلی پروپیلن به راحتی تمیز می‌شوند این فرش‌ها در مقایسه با فرش‌های ساخته شده از الیاف آلی خام سریعتر تمیز می‌شوند. با تهیه فرشی که از این مواد تهیه شده، شما تا مدت‌ها نیازمند فرش جدیدی نخواهید بود.
مزایای مشترک: راحت، مقرون به صرفه، مقاوم در برابر آب، مقاوم در برابر لکه، مقاوم در برابر کدر شدن طرح، تمیز کردن فوق العاده آسان
معایب مشترک: انعطاف پذیری کم، جاذب روغن
ظاهر
پلی استر و پلی پروپیلن پلاستیک هستند و در نتیجه انعطاف پذیر و سختتند و در عین حال جزو الیاف نرم محسوب می‌شوند. اغلب پلی پروپیلن از نظر راحت بودن و نوع الیاف با پشم مقایسه می‌شود. البته برای کم کردن لغزش هر فرشی می‌توان زیر آن محافظ فرش انداخت.
دوام
فرش های پلی استر و پلی پروپیلن به دلیل داشتن سطوح صاف، معمولا تحت فشار، قوی نیستند و راحت می‌لغزند. به عنوان مثال، در یک ورودی یا راهرو، این فرش‌ها بدلیل زیباییشان خوش می‌درخشند و تمیز هم باقی می‌مانند اما قدرت ماندگاری چندانی ندارند. یک فرش پلی استری به راحتی می‌پوسد و اثرات این پوسیدگی هم از اطراف فرش مشخص می‌شود. به همین علت فرش نایلونی از نظر دوام انتخاب بهتری خواهد بود. اما در کل همه‌ی فرش‌های الیاف مصنوعی با گذشت زمان نرمی خود را از دست می‌دهند.
مقاومت در برابر لکه
در این زمینه فرش‌های پلی استر و پلی پروپیلن واقعاً عالی هستند و خودی نشان می‌دهند. این الیاف نه تنها رنگ‌های درخشان را به خوبی حفظ می‌کنند، بلکه به دلیل ساختار محکمشان، تغییر رنگ فرش عملاً غیرممکن است و لکه‌های مبتنی بر آب به راحتی از روی آنها پاک می‌شوند.
فرش‌های پلی استر و پلی پروپیلن در تماس منظم با پوست، کدر و زرد می‌شوند. فرش‌های پلی استر در حفظ بافت خود بهتر از فرش‌های پلی پروپیلن هستند و به سرعت کدر نمی‌شوند.
مقاومت در برابر آب
فرش های پلی پروپیلن و پلی استر رطوبت را از خود خارج می‌کنند، بنابراین احتمال ایجاد کپک یا پوسیدگی کمتر است. این موضوع باعث می‌شود که نگرانی از بابت ریختن آب روی فرش نداشته باشید. البته به نسبت، پلی پروپیلن جذب آب کمتری دارد و بنابراین برای خانواده‌‌ها با بچه کوچک مناسب‌تر است.
برای اطمینان از اینکه مایعات به عمق فرشتان نفوذ نمی‌کند، یک لایه‌ی پلاستیکی زیر فرش بکشید. این پوشش پلاستیکی از بو و کپک زدن فرش جلوگیری می‌کند.
منطقه مورد استفاده
الیاف فرش پلی پروپیلن و پلی استر مواد روغنی را جذب می‌کند، بنابراین اگر از کرم‌ها و داروهای مراقبتی پوست و مو استفاده می‌کنید باید در استفاده از این مواد دقت کنید. آشپزخانه و ناهارخوری نیز انتخابی خطرناک برای استفاده از این نوع فرش‌ها خواهد بود.
نگران نباشید. شما می‌توانید از این فرش‌ها در اتاق نشیمن یا در فضای باز بیشترین استفاده را ببرید. هزینه کم این مواد آنها را برای استفاده در چنین مناطقی مناسب می‌کند. پلی پروپیلن با قرار گرفتن در معرض نور خورشید ممکن است یا کپک بزند و یا طرح و رنگش محو شود.
نگهداری
فرش‌های پلی پروپیلن و پلی استر اغلب استحکام خوبی دارند و به راحتی هم تمیز می‌شوند. این فرش‌ها به دلیل الیاف خاصشان گرد و خاک را جذب نمی‌کنند و یک جاروی کوچک کافیست تا ظاهر فرش مثل روز اول شود.
طول عمر
نیازی نیست که حتما از این فرش‌ها در محیط‌های کم رفت و آمد استفاده کنید بلکه این موضوع فقط طول عمر آنها را زیادتر می‌کند. هر دو این مواد بین 3 تا 5 سال دوام می‌آورند. این بدین معناست که هر چند سال یکبار می‌توانید تغییر دکور دهید و از ظاهر جدید منزلتان لذت ببرید. عمر کوتاه این فرش‌ها بهاییست که باید بخاطر زیبا بودن و راحتی در تمیزی پس بدهند.
امیدوارم این اطلاعات بتواند به شما در خرید فرش پلی استر و پلی پروپیلن کمک کند.
